این چند نفر

سکانس 1 هنرستان{مثلا درس میخونیم}

مژگان:بچه ها بچه ها خانوم"ف"داره چپ چپ نگاه میکنه.

درسا:این چقدر کتاب میخونه؟صب تا شب توی کتابخونه نشسته،خسته نمیشه؟

من:الان میاد مارو میخوره

در همین حین مژگان و درسا گوشیاشونو همزمان ور میدارنو با یه لبخند شیطانی به صفحه اش زل میزنن!

من:هوی!هوی!چیکار میکنین؟خانوم"ف"الان میاد ماهارو میخوره ها!

در جواب این حرف من هردوتا سرشونو میگیرن بالا و لبخندشون تبدیل به قه قهه شیطانی میشه

چون همون لحظه یه میز جلوتر از ما گوشی بهاره زنگ میخوره و کتابخونه ی مدرسه رو میذاره روی سرش و ملت چپ چپ نگاش میکنن که یعنی {اییش،چه بی فرهنگگگگگ}

من و مژگان و درسا پشت میزمون به این شکل:

بهاره بعد از گرفتن میس کال از اون طرف رو به ما به این شکل:

تق تق

{صدای کوبیدن روی میز از چهارتا میز اونورتر،که یعنی آرومتر،اینجا مثلا کتابخونه ست}

سکانس 2 {حدودا بیست دقیقه بعد}

پووووووووووووف:چرا هیچکی به من مسیج نمیده؟؟؟؟

مژگان اینو میگه و بی حوصله گوشیشو میذاره رو میز. ما هم همگی برای همدردی با مژگان بی حوصله کتاب و جزوه رو رها میکنیم و با چشمانی افسرده و منتظر مسیج به گوشی مژگان چشم میدوزیم.
ما رو به گوشی:
گوشی رو به ما:
عاقا در همین حین یه دفه زارت!!!دینگ دینگ اس ام اسسسسسسسس...

همه حمله به گوشیه مژگان و آخرین کسی که اس ام اس رو میخونه خود مژگانه!!!

بعد از اینکه میفهمه ایرانسل براش فال فرستاده دوباره افسرده و غمگین گوشیشو میذاره سرجاش.

درسا:بچه ها  اون دختره رو نیگا کفشاشو درآورده تو ردیف جلو پشتش به ماست، بیاین بریم از زیر میز کف پاشو قلقلک بدیم.
مژگان از اونور: چرا من مسیج ندارم؟
بهاره درمیاد که: من گشنمه!
من: خانم "ف" الان میاد میخورتمون!

سکانس 3 {نیم ساعت بعد}

بچه ها دنگاتونو بیاید بالا برم یه چیزی بخرم بخوریم!

دوباره گرسنگی به بهار فشار آورده نمیدونه چیکار کنه!هزارتومن از درسا میگیره میره!!!دقت کنید اول گفت دنگ بدید بعد فقط از درسا بدبخت هزارتومن میگیره میره...

من:بهار برگشتی یه تک به گوشی بزن بیایم توی حیاط بخوریم اینجا سر و صدا میشه.

بهار:مگه تو گوشی آوردی؟

من:نه به گوشیه درسا بزن

(فرهنگ رو دارین خدایی؟ جنتلمنی میبارید ازم! چه اون موقه که گفتم بریم بیرون که کتابخونه شلوغ نشه چه وقتی ذکر کردم گوشی با خودم نبردم مدرسه
یعنی مثلا بخواید منو با اون سه تای دیگه مقایسه کنید، به ترتیب به این شکل بودیم:
من:
مژگان:
بهاره:
درسا:)
خب، دور نشیم از موضوع! خلاصه بهار گفت باوشه و زد بیرون.
همون وقتا بود که جواب مسیج مژگان به مخاطب خاصش{دقت کنید،دوباره ذکر میکنم مخاطب خاص مژگان نه من و درسا} اومد، حالا مادوتا دوتا خبیث فضول هجوم بردیم که کیه و چی گفته! 
که خب آخرش دوباره خودش آخر از همه اس ام اس خاصش رو خوند

کلی خندیدیم و مسخره بازی در آوردیم 
تو همین شیرتوشیر یهو شنیدیدیم یکی گفـــت: هوووووی!
بعله، بهار بود که با نایلونی پر از تدارکات وایساده بود جلو میزمون و درسا به گوشیم نگاه کرد و دید هی دل غافل! شونصد میلیون تا تک و اس داره از بهار که گفته بیاین بیرون!!

و اینگونه شد که ما قبل از اینکه توسط خانم "ف" خورده شیم، زدیم بیرون و تو حیاط مدرسه بستنی قیفی که اونم خودش هزارتا داستان بود رو زدیم تو رگ!

پ.ن:اسم خانوم "ف"واقعی نبود...اسمی بود که ما براش انتخاب کرده بودیم چون بی نهایت شبیه خانوم"ف" بود.

پ.ن2: اینا که نوشته بودم گذروندن 3 ساعت از تایم کلاسمون بود که به بهونه ی درس خوندن میپیچیدیم توی کتابخونه...خود بهستا استادمون میدونست به روی ما چهارتا نمیاورد...البته خدایی درسمون خوب بود هرچهارتامون

پ.ن3: جرات ندارم دیگه طرفای مدرسمون برم...میترسم برم اونجا اون کتابخونه رو با همه ی خاطراتش دوباره به یاد بیارم،شاید بعدش یه نفس عمیق از سر دلتنگیه اون روزا بکشم!جرات ندارم برم

پ.ن3:خطاب به علی آقا که توی نظرات پست قبلیم برام چیزی نوشت و باعث شد این پست بلند امروز رو بنویسم...: